Walka z obrzydzeniem

Walka z obrzydzeniem

Witam na moim blogu „Droga do Boga”. Chciałbym opowiedzieć o sytuacji jaką miałem wczoraj tj. 27 kwietnia 2017r. Poszedłem do kościoła na wieczorną mszę z nadzieją, że spotkam osobę, która chciała buty. Miałem dla niego buty, żeby w tych klapkach nie musiał w deszczu chodzić. Stało się zobaczyłem tą osobę w kościele. Po mszy podszedłem do niej i powiedziałem, że mam te buty. Usiedliśmy z tyłu kościoła, jako, że ta osoba jest w połowie sparaliżowana, zaproponowałem, że założę jej buty. Już buty rozwiązywałem, gdy podszedł do nas ksiądz i zaproponował, abyśmy poszli do zachrystii i tam przebrali mu buty. Osoba ta usiadła na wygodnej kanapie. Ja zacząłem jej ściągać te klapki. Problem pojawił się, gdy okazało się, że całe spodnie, skarpety i klapki ma w moczu. Wtedy zaczęła się dla mnie walka z tą niekomfortową sytuacją. Nie wiem czy miałem przez tą sytuację się sprawdzić czy nadaję się do zawodu opiekuna medycznego, którego teraz robię szkołę. Nie było łatwo, gdy ten mocz z nogawki niemalże kapał mi na dłoń. Pewne jest to, że przełamałem się, chociaż nie było to dla mnie proste. Po kilku minutach udało mi się założyć tej osobie buty i zawiązać. Ta osoba jako, że jest sparaliżowana ma problem z mówieniem. Jednak po tym wszystkim byłem w szoku bo bardzo wyraźnie powiedziała „dziękuję”. Potem wychodząc pomachała Jezusowi na obrazie na ścianie. Ja tej osobie przeczytałem napis pod obrazem „Jezu ufam Tobie”. Bardzo się ucieszyła, gdy jej mówiłem te słowa. Potem powolutku zeszliśmy wspólnie po schodach odmówiliśmy wspólnie Ojcze Nasz i Chwała Ojcu. Dalej się zastanawiam czy opiekun medyczny jest dla mnie, czy tego zawodu chciałby ode mnie Bóg. Wiem, że chciałby abym robił coś dobrego. Jak wiele radości można komuś zrobić nawet używanymi spodniami czy butami. Cieszę się, że odnajdując Boga, odnalazłem też drogę, którą idę wspólnie z Nim.

https://www.youtube.com/watch?v=h_UUBLswaeM&feature=youtu.be

---