Piękna metafora życia

Piękna metafora życia

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Od czerwca zmawiam sobie nowennę pompejańską. Przy jednej tajemnicy nachodzą mnie pewne refleksje na temat mojego życia. Jest to tajemnica „Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni”. Jest tam fragment o tym jak jak rodzice zgubili swoje dziecko.

Łk 2, 41-50

Dwunastoletni Jezus w świątyni

Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy . Gdy miał lat dwanaście , udali się tam zwyczajem świątecznym . Kiedy wracali po skończonych uroczystościach , został Jezus w Jerozolimie , a tego nie zauważyli Jego Rodzice . Przypuszczając , że jest w towarzystwie pątników , uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych . Gdy Go nie znaleźli , wrócili do Jerozolimy szukając Go . Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni , gdzie siedział między nauczycielami , przysłuchiwał się im i zadawał pytania . Wszyscy zaś , którzy Go słuchali , byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami . Na ten widok zdziwili się bardzo , a Jego Matka rzekła do Niego : « Synu , czemuś nam to uczynił ? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie ». Lecz On im odpowiedział : « Czemuście Mnie szukali ? Czy nie wiedzieliście , że powinienem być w tym , co należy do mego Ojca ?» Oni jednak nie zrozumieli tego , co im powiedział .

Co chwilę mi się to kojarzyło z moim życiem jak gubiłem Jezusa. Chodziłem szukając szczęścia w seksie, masturbacji, alkoholu i imprezowym życiu. Zamiast odnaleźć Jezusa w świątyni, gdzie na mnie czekał. Dopiero po kilku latach szukania odnalazłem Go w kościele. Był w miejscu w którym od razu powinienem był szukać. Nie rozumiałem wtedy, że to co najlepsze w życiu znajdę właśnie w kościele. Pewnie każdy z nas przechodził w swoim życiu przez tą tajemnicę. Tak samo jak Józef i Maryja, tak i ja ze łzami w oczach odnalazłem Go w świątyni. Z Panem Bogiem.

---