Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Oczywiście, że mam grzechy. Zdarza mi się iść do spowiedzi z myślą, ale z czego mam się spowiadać. Wtedy też na siłę szukam w sobie grzechy, by nie iść na pusto. To nie jest dobry pomysł. Cieszę się, że na mojej drodze Bóg postawił Jezuitów, w tym jednego mojego stałego spowiednika proboszcza. On mi bardzo fajnie wytłumaczył, że spowiedź to nie tylko chodzenie z powodu grzechów. Mogę się też spowiadać z tego co dobre a czego nie zrobiłem lub zrobiłem. Jak mówi inny jezuita o. Recław, taka forma spowiedzi jest jakby kolejnym etapem rozwoju duchowego. Spowiadanie się z okazywanego miłosierdzia. W filmiku tego ojca, który umieszczę poniżej będzie to bardzo fajnie wyjaśnione. Oczywiście jak się pojawi grzech to nie będę udawał, że go nie ma. Fajna jest taka spowiedź bo prowadzi mnie nie tylko do nie robienia złego, ale do robienia dobrego. Zawsze myślałem, że spowiedź taka klasyczna to tylko mówienie co złego zrobiłem. Jeszcze do tego chciałbym codziennie dołączać rachunek sumienia ignacjański. Z Panem Bogiem.
no wyrażnie wzrastasz w Duchu Bożym ,bardzo mnie to cieszy i inspiruje
Wzrastaj w wierze i zaufaniu Panu. To bardzo trudne w codzienności, ale przy prawdziwym zaufaniu i poddaniu woli Bożej nie pozostanie się w samotności. Otwartość na łaski przynosi niesamowite dzieła.
Pan Bóg kocha Ciebie bezgranicznie. Tak jak napisałeś.