Egzaminy i spotkanie z bezdomnymi, oraz 1 List św. Pawła do Tymoteusza
Witam na moim blogu „Droga do Boga”. Dzisiaj tj. 17 czerwca 2017r. brałem udział tradycyjnie w spotkaniu z bezdomnymi. Początek dnia zaczął się dla mnie stresami w szkole podczas egzaminów semestralnych. Miałem mieć 4 egzaminy, jednak, gdy pojawiłem się w szkole okazało się, że będą tylko 3 egzaminy. Na początku byłem wkurzony, następnie zauważyłem w tym działanie Pana Boga. Ten czwarty egzamin odwołany był z przedmiotu na, który byłem najmniej przygotowany. Teraz mam dodatkowy dzień na naukę tego przedmiotu. Szybko się uwinąłem z egzaminami, aby chociaż na chwilę wpaść na te spotkanie. Szybkim krokiem podążyłem do domu, zabrałem torbę z ubraniami i wyszedłem. Idąc na spotkanie po raz pierwszy publicznie idąc ulicą Grabiszyńską odmawiałem sobie Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Nie wiem jaka była reakcja ludzi, ponieważ skupiłem się na modlitwie. Spotkałem stałych bywalców z którymi przywitałem się serdecznie dodając słowa „Szczęść Boże”. Całe spotkanie wyjątkowo spędziłem na zewnątrz zapraszając kolejnych i rozmawiając z nimi. Ciuchy wyjątkowo wszystkie się rozeszły. Odbyłem rozmowę z jednym, mężczyzną o imieniu Artur. Opowiedział mi niezwykłą historię, że Pismo Święte znalazł na śmietniku, ja zareagowałem złością, że Biblia była na śmietniku. On pokazał mi inne spojrzenie na to mówiąc mi takie słowa: „Bóg wiedząc, że często szukam w śmietniku tam mnie znalazł”. Piękne spojrzenie na tą sytuację. Potem Marian zaproponował modlitwę nad tym Arturem i Sławkiem. Pierw modliliśmy się nad Arturem a on klęcząc niemalże leżąc na podłodze przed Krzyżem oddawał wielki szacunek Jezusowi. Dodatkowo ze łzami w oczach, była to kolejna nieprawdopodobna lekcja pokory dla mnie. Potem tak samo modliliśmy się nad Sławkiem. Na koniec wracając z Kacprem i Sławkiem zaproponowałem znowu Koronkę idąc Grabiszyńską. Nawet Sławek z naszą pomocą poprowadził dwie dziesiątki Koronki. Te spotkania muszą być jak najczęściej.
Teraz czas na cykl „Pismo święte nie gryzie”
1 List św. Pawła do Tymoteusza 4, 12-16
Jak zachować powagę pasterską ?
Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku , lecz wzorem bądź dla wiernych w mowie , w obejściu , w miłości , w wierze , w czystości ! Do czasu , aż przyjdę , przykładaj się do czytania , zachęcania , nauki . Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu , który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów . W tych rzeczach się ćwicz , cały im się oddaj , aby twój postęp widoczny był dla wszystkich . Uważaj na siebie i na naukę , trwaj w nich ! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz , i tych , którzy cię słuchają.
Ten fragment dobitnie nam wyjaśnia po co mamy robić te spotkania dla tych biednych i zagubionych ludzi. Po pierwsze możemy z pomocą Boga im pomóc wyjść z nałogów na prostą po drugie a nawet ważniejsze, możemy sami się zbawić, ale co najważniejsze zbawić tych, którzy nas słuchają. Piękne jest życie z Bogiem. Z Panem Bogiem. Amen.
https://youtu.be/rugeMoun0mc
radość nie wymowna czytając to,bądż zawsze przykładem i niesamowicie trafnie dobrałeś słowa z pisma św.przypomniał mi się taki program telewizyjny w którym esencję treści stanowił slogan” idź na całość ” od razu usłyszałem je w sercu,alleluja
Znamienne, że o takiej właśnie pomocy i swojej misji piszesz w dniu kiedy wspominamy św. Brata Alberta. Nie głosił może Ewangelii, ale dzielił się miłością i dobrem z najbardziej potrzebującyjmi.
I wpisujesz się również doskonale w hasło tego roku liturgicznego „Idźcie i głoście”.
Z Panem Bogiem!